Dambulla-Kandy-Nuwara Eliyah-Haputale

Na de Rangiri Dambulla rock temple (met een 35m hoge boeddha belegd met bladgoud) en de Isiwara kruidentuinen (TellSell is er nix bij: we hebben weinig achtergrond info gekregen over de kruiden, maar werden snel doorgeduwd naar de shop) kwamen we aan in ons hotel in Kandy. Vanwege volle maan-dag 🌝 zat het hotel vol met “schriele Kezen” (zoals wij de Srilankanen/Srilankezen liefdevol hebben gedoopt), wat voor totale chaos tijdens het buffet zorgde. De bakken waren half leeg geschept, eten was lauw want de deksels werden niet gesloten, rijst lag op de vloer, kinderen zaten te schreeuwen/janken, mensen aten met hun handen, iemand gooide met de hand rijst terug in de bak en er zat een bejaarde vent achter de piano stomme deuntjes te pingelen. En er werd ook nog eens geen alcohol geschonken die dag, terwijl we toch echt wel toe waren aan een lichte vermindering van de scherpe randjes van de omgeving...

Zaterdagochtend zijn we naar het centrum van Kandy gelopen voor een cappuccino, om het leed wat te verzachten (want ook het ontbijt was dramatisch). Dit is duidelijk niét een stad die mijn voorkeur heeft. Alleen het oversteken hier is al een death wish op zich. Ik heb een manier gevonden; een stap op straat zetten, je hand opsteken en heel hard stop schreeuwen en dan lopen. Of achter locals aan lopen en dan het liefst zó dat zij de klap opvangen, mocht die komen. Er is een eenbaansweg voor beide richtingen, die helemaal om het meer loopt, en de hoeveelheid verkeer dat daarover drie rijen dik rijdt veroorzaakt meer prikkels dan een westers mensenbrein kan verwerken. 🤯 In de nogal sneue shopping mall hebben we een lekkere cappuccino gedronken en op de terugweg zagen we een Virtual Reality game corner en hebben we een enerverend achtbaan ritje gemaakt waar we 2 uur van hebben moeten bijkomen. Was een heel goed idee 🤢 Maar het waren wel 10 spannende minuten voor €1,50 p.p. We hebben met zijn drieën de hele game corner bij elkaar gegild. 😱😂

‘s Middags de (boeddhistische) Tempel van de Tand 🦷 bezocht, maar die tand staat dus in een stolp achter een gouden deurtje, dus die zie je helemaal niet. Dat soort informatie krijg je altijd pas achteraf...🙄 Weer blootvoets meters gesjokt en veel mensen met vieze voeten gezien (daar let je op als je een voeten-fobie hebt). Daarna hebben we in een aftanse loods van het Rode Kruis een dansvoorstelling gezien. We zaten front row, dus de afsluitende vuurshow verhitte onze zweetlichamen nog wat meer. Inmiddels waren we ook in het gebied aangekomen waar toiletpapier blijkbaar op de bon is, dus de tissue dozen van de hotels worden tegenwoordig door mij leeg geplukt, want ik trek het niet om onafgeveegd het ondergoed weer op te hijsen.🙀💦

Na een spannende rit in het donker met een chauffeur die als een wilde over de weg sjeesde kwamen we aan bij de spa waar we die avond een full body massage zouden krijgen. We hadden net onze haren gewassen de avond ervoor en kregen na 5 minuten al een klodder olie in ons haar gespoten, die flink werd ingemasseerd. Het spul rook niet lekker en haar handen roken naar eten... Ook hier weer alle gêne voorbij: er werd aan (vieze) voeten gezeten, je benen werden opgetild en in alle bochten geduwd terwijl je string al niet helemaal meer lekker op de plek zat, en de voorkant werd ook gemasseerd. Erna werden we in een houten kist gestopt waar stoom uit kwam. Voordat we het gevoel kregen levend gecremeerd te worden ging de klep gelukkig weer open, maar niet voordat we een nutteloze klodder olie in ons gezicht gemasseerd kregen. Nadat we als bejaarden in een verzorgingstehuis waren afgedroogd mochten we ons vette handeltje weer in onze zweetkleding hijsen, om vervolgens met glimmend gezicht & haar uitgebreid te gaan eten in een restaurant met uitzicht op de berg met allemaal lichtjes. We konden wel weer een alcoholische versnapering bestellen en het eten was lekker! 🤘🏼🍻🍷

Zondagochtend een theeplantage ergens hoog in de bergen bezocht (weetje: 95% van de theeplukkers zijn Tamil vrouwen). Bij de voorgaande vijf theeplantages dacht ik: dit is ‘m!, maar de bus bleef maar stijgende bochtjes maken. De temperatuur in deze regio is minstens 10 graden kouder dan we gewend waren en het regende regelmatig, dus de “mierentietjes” stonden overal en de voeten werden nu koud i.p.v. vies. 🥶 Na de lunch in Eliyah hebben we een treinreis gemaakt, een ervaring op zichzelf. Het enige dat we te horen kregen was: “de trein rijdt vandaag”, maar hoe laat hij zou komen??? Daar maak je Nederlanders natuurlijk helemaal ramgek mee (mij i.i.g. wel). Uiteindelijk konden we na bijna 2,5 uur wachten op het perron behoorlijk verkleumd en sjagrijnig in die trein stappen en 80 minuten lang staan terwijl er continu smerige mensen langs je wrongen. In elke tunnel ging de plaatselijke jeugd schreeuwen, gillen en fluiten, wat heel naar klonk 🙉 Het was de bedoeling dat we een mooi (zonnig) zicht op het heuvellandschap hadden vanuit de open deuren 🥶, maar op veel plekken was het zo heiig dat je geen diepte kon zien achter de eerste paar bomen. Een waar feestje was het.... Bij het hotel aangekomen kregen we een warm gastendoekje en thee en in onze klamme kelderkamer gingen de lange broek en sokken aan. Wat een armoe vind ik dat....

Vandaag zijn Mieke & ik om half 5 opgestaan om 70 minuten lang via een slingerweg 2.130 meter met de auto de hoogte in te gaan om 10km op Horton Plains, een heel groot natuurreservaat, te wandelen. Het regende, waaide, was koud & mistig, de paden bestonden uit stenen, modder, waterpoelen, boomstronken, stenen trapjes en met uitzichten genaamd “Big world’s end” was dit een pittige wandeling. Die afstand maakte mij niet uit, het was meer de number 2 die al naar beneden drukte vanaf het eerste (plas) wc-bezoek boven een hangpot aldaar en de weersomstandigheden, dat ik van de tocht à €33 toch niet geheel heb kunnen genieten. Mieke was in d’r element en stapte met zeven-mijls-passen vrolijk door. Het gebied is wel fantastisch mooi, maar je moet enorm goed opletten waar je je voeten zet, want een trauma heli kan niet heel makkelijk landen daar. Met wapperende poncho’s hebben we de bijna 3 uur durende tocht doorstaan, alleen de schoenen waren binnen 10 minuten al doorweekt. We hebben ook nog een hele grote waterval gezien, gaaf!

Na twee koude dagen zijn we dus wel weer toe aan warmte en zon. Morgen rijden we naar Udawalawe om kleine olifantjes te zien! 😍🥳🌞 Daar slapen we in een grote tent. Woensdag komen we op ons resort aan en kunnen we hopelijk de 👙 weer aan en genieten van onze laatste dagen op SL.