Sun with a small dark side

12 augustus 2019 - Pythagoreio, Griekenland

Zo, ik heb net een youvetsi gegeten; stoofvlees met dikke rijst (Griekse pasta) geserveerd in een ovenschaaltje. I should have known better... Het was heerlijk, maar met 34 graden die vandaag aanvoelden als 37 zweette ik uit mijn setje en smeekte ik stilletjes om veel zuchtjes wind. Ik heb onder het eten nog maar een wit wijntje besteld om de hitte (tevergeefs) te bestrijden en wrijf af en toe stiekem over mijn buik met mijn servet om te voorkomen dat het polyester van mijn hemdje vlekken gaat vertonen. 😂 Kan hier beter in mijn sportkleding gaan zitten eten. Wederom een heerlijk maal, vergezeld van wijn, voor iets van € 15,-

Het gebrek aan leefruimte van de vorige keer op Samos is nu royaal goed gemaakt met de family room die ik toegewezen heb gekregen. Oké, dus de prijs lag niet alleen aan het hoogseizoen 😏 Ik heb een heerlijke kamer met eindelijk privacy op mijn balkon en 2 vertrekken en dus ook 2 badkamers. Natuurlijk heb ik gekozen voor de blauwe badkamer, die ook een raam heeft: dat is toch wel leuk! Helaas is dit hotel van de oom van Marios, dus ik voel een extra paar ogen op mij, want ze hebben het al over mij gehad, begreep ik. Ach, mijn opa zei altijd: ze kunnen beter over je praten, want dan ben je tenminste interessant. Daar houd ik me dan maar aan vast 🥳

Ik heb nog één, voor mij heel belangrijk, voordeel van Samos ontdekt; er zijn geen muggen. Normaal word ik lek gestoken. Ik ben de ideale persoon om mee op vakantie te gaan. Los van het feit dat ik heel makkelijk en gezellig ben natuurlijk, word ik altijd gestoken, maar hier heb ik 0 muggenbulten. Love it!! 😍

Vorige week heb ik 5 minuten lang vertederd gekeken naar een vader die zijn kind insmeerde met zonnebrandcrême. Ja, de vader was wel leuk, maar zo lang deed hij er dus echt ook over. Zoiets kun je ook lekker ongegeneerd doen (kijken) met je zonnebril op 😁 Waar de moeder snel en efficiënt de andere zoon insmeerde (laten we eerlijk zijn: iedereen komt hier nu puffend het strand op, dus die koters willen ook gewoon de zee in rennen) met crême op 1 hand, uitsmeren over de andere, haren naar achteren, voorhoofd insmeren, wangen, lippen inzuigen en filtrum en kin in 1 veeg, neusje, oortjes en een kus toe en gaan met die banaan! Daar nam de vader dus ff de tijd om liefdevol eerst de rug in te smeren, armpjes, blabla, het gezicht als laatste en de zoon stond braaf te wachten. Helaas vergat pa het neusje van zoonlief, maar verder krijgt hij een 10 voor de liefdevolle moeite en voor het vermaken van mijn persoon. Natuurlijk, als hij verder in alles zo traag is zou ik als vrouw he-le-maal gek van hem worden met mijn engelengeduld, maar hij is mijn man niet, dus dat scheelt. Hij heeft leuk met de kinderen gespeeld en erna namen pa en ma allebei onder een andere parasol plaats voor hun beider rust: gezellige interactie.....

Omdat mijn zus en ik vroeger altijd op de laatste dag van school werden opgehaald door onze ouders met de sleurhut volgepakt met wijn, sigaren, hagelslag en ongetwijfeld pindakaas, 24 leesboeken, Barbies en barbiepaarden die op de hoedenplank nog wel eens wilden kromtrekken, om richting de Côte d’Azur te rijden en dan 6 weken later weer in NL terugkwamen op zaterdag en wij in stoer bezit van een schoolagenda uit Frankrijk op maandag daarna weer naar school gingen, ben ik eigenlijk niet anders gewend dan in het hoogseizoen op vakantie te gaan. Schiphol in het hoogseizoen echter vind ik nu wel een drah-mah... En ik begin de voordelen van het rustigere seizoen in te zien. Zoals nu bijvoorbeeld: ik ben dol op het plekje bij 2Spoons, waar ik mijn cappuccino van €3,70 graag drink. Goed, ik krijg er een karaf water bij en als echte Hollander zuip ik die natuurlijk ook gewoon leeg (dat t ‘s avonds erg warm is, is ook een legitieme reden). Ik had laatst wel de klapper: een lauwe (wel grote) cappuccino voor €4,- What The Fuck...?! Het heet hier geen Ibiza! Ja, brandstof en afwasborstels zijn hier ook duur, wist Evelien mij te vertellen toen zij laatst aan mijn tafel aanschoof toen ik zat te wachten op mijn eten. Evelien is de reisleidster van vorig jaar; een mooi wijf en ik kan smakelijk om haar verhalen lachen. Maargoed, off season op vakantie dus: daar neig ik toch naar, want mijn favo plekjes zijn dan niet zo vol, of misschien trek ik de mega-toeristische plekken niet meer zo. Zou ik toch een beetje een ouwe doos worden...?

Om toch nog even terug te komen op “the tourist”: heerlijk wel om hier het (Hollandse?) gedrag van fooien geven te zien: een gezin van 4 heeft voor €38 gegeten en geeft €2 fooi. Ik ben zelf ook geen grote “tipper” (heb nooit in de horeca gewerkt) en een vakantie met een gezin kost al genoeg geld natuurlijk, maar eigenlijk is het wel een beetje zielig. Deze mensen op Samos moeten het hebben van 5-6 maanden seizoen, zijn supervriendelijk en het eten en drinken kost over het algemeen al geen drol hier, behalve die cappuccino, dus wat meer fooi hebben ze wel verdiend. Maarja, Nathalie moet nog een aantal maanden inkomstenloos door 😁 en zelfs al heb ik geld, ben ik nog geen big spender. Ik zeg telkens tegen mezelf: geniet, je kunt het, dus waarom niet, maar toch vind ik het dan ergens weer zonde van het geld. Door een oude vriend ben ik wel eens gekscherend “ouwe Jood” genoemd; misschien klopt dat wel.... Ik houd van goed eten, hoewel sterren restaurants mij niet kunnen bekoren, en het gaat mij ook vooral om de gezelligheid die samen eten brengt, maar ik ben geen gadget-mens en zal mijn geld ook niet snel zomaar uitgeven. Kleding telt niet mee natuurlijk 🤣

Nou, dit is mijn laatste verslag vanaf Samos na in totaal 1 maand hier te zijn geweest. Vakantieman, ben ik al bruin? Ja, de donkere haartjes op mijn armen zijn weer blond en mijn wangen hebben een gezonde gloed. Ik zon al jaren niet meer topless en dat heeft voornamelijk te maken met de bestemmingen waar ik ben geweest, maar de billen hebben hun lichtgevende kleur ook gelukkig weer verloren. Ik ga mijn sangria opdrinken en nog wat lelijke mensen kijken (sorry, mijn naam is tenslotte toch Nathalie) en dan lekker mijn bedje opzoeken en hopen dat ik vannacht niet om mijn moeder roepend uit een rare droom wakker word. Dromen blijven en ze zijn vaak toch een bizar fenomeen voor mij hier.... Oja en ik tip wat meer de laatste dagen 👍🏻 De volgende keer dat ik wat schrijf zal het een écht reisverslag zijn, met culturele hoogstandjes and all that.. 🤓

Foto’s

5 Reacties

  1. 'M':
    12 augustus 2019
    Het was weer een heerlijk verhaaltje Nath! Maar vind het toch leuker als Kel en ik er in voor komen😋😘
  2. Marleen Van Galen:
    12 augustus 2019
    Faaaaantastisxh hoe jij kan schrijven! Leuk! X geniet #yolo
  3. Leonie:
    13 augustus 2019
    Lekker verhaal weer Naat!! Xx
  4. Niek:
    14 augustus 2019
    Goed zo Nathalie. Zo ken ik je weer. Goede reis terug en tot snel. Daddy
  5. Natasja Koditek:
    16 augustus 2019
    G e w e l d i g weer sis.., love it! Ik treur nog steeds om mijn kromgetrokken Barbiepaard ja... waar zouden we zijn geweest zonder oma; geloof dat ik er uiteindelijk zowaar drie voor terug heb gekregen (de gewonde bleef!) plus nog wat andere troostprijzen, ik voelde me zoooo schuldig en was zo goed als ontroostbaar... Heerlijke vakanties waren het, heerlijke herinneringen, rijk zijn wij in dat opzicht... ❤️ Het dromen herken ik. 😣💋 En ook ik ben geen (grote) tipper, maar hanteer dezelfde onderbouwing als jij! 😃👌🏻 Ik verheug me op het volgende verslag! 😊😘