The Greek and their coffee 🇬🇷🧋

Tweeëneenhalf jaar later en met een andere gids dan initieel gepland land ik eindelijk in Athene! Wat heb ik veel zin om even werk en land te verlaten om wat van het vasteland van Griekenland te zien. Na een nachtelijke aankomst gingen we op Koningsdag om 10.00u op pad richting de Akropolis. Wat een mensenmassa, dat blijft toch nog even onwennig na Corona. Maar het was zonnig met een windje, dus op zich prima vertoeven in de rij. Wel indrukwekkend om te zien, zoveel behouden van de geschiedenis. Al die opgedane indrukken en geschiedenislessen (waarvan ik helaas nooit veel onthoud) zijn een paar uur later, na een lekkere lunch in de wijk Pláka, besproken onder het genot van een Aperol Spritz op een zonnig terras aan de voet van de Akroplis. In de avond hebben we een kroegentocht in Athene gehouden, niet geheel zo bedoeld, maar we konden niet direct de bar vinden die George mij als tip had gestuurd (The Clumsies). Onder het genot van een heerlijke cocktail (prijzen gelijk aan die van Amsterdam) hebben we ons avondmaal genuttigd. Ik was heel benieuwd wat ik van Athene zou vinden, omdat ik verschillende meningen heb gehoord. Tja, het is een (hoofd-)stad met bijna 5 miljoen inwoners, het is druk en de gevels mogen wel een reiniging krijgen, maar ik vond het wel leuk. Ik kan me wel voorstellen dat Thessaloniki misschien wat relaxter is, maarja daar zijn we nu niet. Een treinreis van Athene naar Thessaloniki, de tweede stad van Griekenland, neemt trouwens 8 uur in beslag; weten we dat ook weer. 🤓 

De volgende dag zijn we naar Apollo, Delphi en het Parnassus gebergte gereden. Athene uitrijden is lekker 50 minuten filerijden. Vanuit de bus keek ik in de auto’s en wat me opviel is dat in meer dan de helft van de auto’s een beker koffie in de console staat. Koffie in een glaasje, in een beker, in een kopje, op een terras, in de auto, to go, op het strand of op de scooter: de Grieken en hun koffie zijn toch wel een eenheid. Ik ken Grieken die zeker koffie drinken, maar niet roken. Maar ik zou wel eens willen weten of er een Griek bestaat die geen koffie drinkt, niet rookt en vegetariër is. Dat is volgens mij net als een Nederlander die niet kan fietsen. Of ben ik nu heel erg generaliserend? 🤔 Na vele uren geschiedenis in het Parnassus gebergte zijn we weer afgedaald naar Itéa om daar te overnachten. Dit keer werd de Aperol Spritz op de boulevard genuttigd tijdens zonsondergang en we hebben pizza bij Flame gegeten, waar we weer even een lesje wiskunde hadden: 750ml is geen karaf, maar echt een grote fles wijn. Die ook helemaal leeg moest natuurlijk. Is gelukt, onder veel gelach. 🤭 

Zaterdag op weg naar Meteora; eindelijk! Al sinds ik in oktober 2020 een foto van George bij Meteora ontving en hij zei: “Google maar wat het is”, wil ik hier al naartoe. Deze kloosters op rotsen vond ik echt indrukwekkend om te zien en wat een uitzicht weer, met die bergen en al dat groen! En de zon was er lekker bij. Me happy 🌳☀️😌 Onderweg heb ik wat interessante feitjes van de gids geleerd. De groene olijf 🫒 is eigenlijk de onrijpe olijf, de blauw-zwarte is rijp. Je kunt de olijf niet van de boom plukken en eten, da’s veel te bitter. De groene olijven die wij zo uit ‘t vuistje willen eten worden met de hand geplukt, krijgen een verticaal sneetje en worden geweekt eerst in een waterbad en vervolgens in een zoutbad. Da’s één….

Cypres bomen vind je vaak ook op begraafplaatsen, want deze symboliseren de eeuwigheid. Da’s feitje twee…

In Griekenland studeer je 6 jaar Geneeskunde. Erna moet je om je papiertje te krijgen twee jaar als arts op het platteland werken en daarna mag je je, indien gewenst, verder gaan specialiseren. Ik vind dat een fantastische manier om kennis en kunde ook naar de dorpen te brengen. Dus da’s feitje nummer drie…

Oh en ik heb er nog 1, daar was ik zelf benieuwd naar: de Griekse dansjes leren de kinderen op school tijdens Lichamelijke Opvoeding. De belangrijkste wel te verstaan, want er zijn er wel meer dan tien. Hoe leuk is dat?! 😀

In Kalambaka (aan de voet vd Meteoren) hebben we overnacht. Beetje saai stadje en na een lunch met een μισόκιλο (halve liter, ja we zijn al van 750ml naar 500ml gegaan!) rosé waren we behoorlijk ingekakt en hadden we geen trek meer in avondeten, dachten we…. Na een korte check-in in de kamer hup het stadje/dorpje in, maar na een rondje wandelen was dat ook weer gezien en zijn we een lekkere cocktail gaan drinken. Na een korte blik op de menukaart toch maar besloten een salade met mozzarella en orzo (dikke Griekse rijst/pasta) met truffel en champignons te delen, en toch nóg een cocktail om het weg te spoelen. Compleet gevuld en kapot in bed gerold en gelukkig heb ik goed en lang kunnen slapen, want om 06.40u ging wederom de wekker om op weg te gaan naar Metsovo (Μέτσοβο), een klein wintersport dorp met huizen gebouwd uit steen en houten dwarsbalken en met heuse dakpannen, omdat hier aardbevingen zijn en het erg koud kan worden. Hier is ook geen airco nodig, want het wordt nooit heel warm. Op een balkonterrasje bij een ζαχαροπλαστείο cappuccino, een heerlijk caramel zandcakeje en een grote ferrero bonbon verorberd. Met de suikerinname zit het deze reis wel goed…. Ik moet weer flink gaan kickboksen voor een strandklaar lijf 🤣 Deze plaats is ook bekend om de cideritus thee (bergthee), die Grieken drinken tegen de keelpijn of in de zomer met ijsklontjes ter verfrissing. Voor de gezelligheid drinken ze het niet, daarvoor doen ze drie uur met 1 en dezelfde koffie. 

Van Metsovo slingerend afgedaald naar Ioannina: dit is een citadel en een studentenstad. Met onze grote bus reden we door de smalle straatjes, langs de muur van de burcht en het water. We hebben een boottochtje naar een onbewoond, maar superdruk eilandje gemaakt, daar een rondje gewandeld en toen vonden we het wel weer tijd voor een lekkere Griekse lunch, dit keer zonder alcohol. Het zou fris worden en gaan regenen, maar het was gewoon weer een heerlijke dag met veel zon ☀️ Oja, en met “we” bedoel ik Iris en ik. Want de groep daar vinden we niet veel aan, dus ik ben héél blij dat Iris deze reis direct na mij heeft geboekt, want anders was ik een stuk minder happy op deze trip geweest. Note to self: geen groepsreizen meer boeken, alleen misschien single reizen. Maar manifestatie: mijn volgende vakantie is met mijn lief (die ik dan even vóór 1 juli moet tegenkomen, want dan ga ik weer een weekje naar Samos. Kon het toch niet laten… 😁). 

Goed, na de boottocht weer de bus in voor een rit van twee uur richting Nafpaktos. Bij aankomst leek het echt een slaapstadje, maar aan de achterkant van het hotel was de boulevard en daar was het supergezellig! Het is een feestweekend (want maandag 1 mei), dus veel Grieken gaan ook een weekendje weg. Na een rondje wandelen neergestreken aan de bar (voor de verandering) en een Zombie cocktail (zo voelde ik mij ook, zie foto) en lekkere kaasflapjes als diner besteld. Mijn God, dit bed en deze badkamer wil ik ook op Samos hebben! Heerlijk (uit-)geslapen, gedoucht en ontbeten en na een kleine stadswandeling en een waterige cappuccino zijn we aan de 2,5 uur durende rit naar Olympia begonnen. Vlak voor het hotel nog even een afslag genomen om de lokale economie te steunen; heb olijfolie, olijfolie met truffel en een body butter met aloë vera gekocht. 😊 Maar holy shit, we zijn nu aanbeland in een gat waar geen hol te beleven is. We dachten in het dorp wat te gaan eten, maar er is niet eens een noemenswaardig dorp, dus zijn we na 25 minuten wandelen maar omgekeerd en dachten rond half 6 wat te eten te kunnen bestellen in de hotel bar. We hadden de lunch overgeslagen, dus we konden wel weer wat gebruiken. Maar het eten konden we pas vanaf 19.30u nuttigen in het restaurant. Oké, dan maar een fles wijn bestellen om die twee uur te overbruggen. Die hadden ze ook niet, alleen kleine flesjes. Oké, 2 kleine flesjes p.p. en een glas wijn “van het huis” later konden we dan half kachel naar het restaurant sjokken en bij gebrek aan wil om na te denken over een keuze uit het menu werd het gewoon bordje pakken en schuiven van het buffet. Hoppaaa, 3-gangen-menu voor €18 en een paar slechte gesprekken en veel gelach verder toch nog maar besloten om “nog ene te nemen” bij onze oude vriend in de hotel bar. Dan weet je dat je de Sjaak bent in Griekenland; we hadden een Amalia (leuke naam in het kader van de vergane Koningsdag) cocktail besteld en toen deze nog niet op was kregen we nog een half longdrink glas met aangelengde ouzo, wat we allebei niet echt heúl lekker vinden. Maargoed, zoals in eerdere blogs gezegd: je mag een gegeven paard niet in de bek kijken, dus deze hebben we zo goed als kon verorberd om vervolgens lekker vroeg (21.30u) op de kamer te kunnen zijn om proberen te pitten. Want morgen gaat weer vroeg de wekker, aangezien hier een halve school met pubers is aangekomen en die wil je echt niet om 07.30u met je doorreisde, vermoeide hoofd aan het ontbijt buffet ontmoeten, want dan vallen er gewonden. Morgen naar Olympia, hopelijk met veel zon en zonder kater, maar sowieso met frisse moed & zin! 🏛️

Vanuit het hotel sloegen we de volgende ochtend linksaf en reden door best een prima dorpje richting de volgende opgravingen. Oh oké, we hadden dus linksaf i.p.v. rechtsaf moeten slaan. Zijn we voor niks aangeschoten geworden gisteravond 😅 Olympia was erg indrukwekkend, zo groot alles (zuilen, beelden) en met vele mooie Judasbomen met paarse bloesem. Gelukkig was er nog een klein zonnetje, da’s altijd leuk voor de fotookes. Wederom een museumbezoek met uitgebreide rondleiding en uitleg gehad en toen lekker moussaka als lunch genomen. Met een gevulde maag en helaas regen zijn we richting Tolo gereden, naar de laatste verblijfplaats van deze reis. Mijn God, wat een armoe dit hotel en de omgeving. Er zijn veel muggen en natuurlijk ben ik dan weer op mijn ooglid gestoken voor de verandering, en de zon laat zich helaas niet zien. 😩 Op woensdag Epidavros, Mycenae en Nafplion bezocht. De laatste vind ik echt een heerlijke kuststad! De zon ging weer volop schijnen, de huisjes zijn leuk, er lagen mooie jachten aan de kade en we hebben heerlijk met een Aperol Spritz in de zon gezeten. Wel jammer dat we hier niet overnachten en niet nog een middag in Athene hebben om daar nog wat te kunnen shoppen en stadsprikkels op te doen. Ja, ik ben toch wel echt een stadsmens….! 🤗 Ik kreeg nog even een meltdown toen ik op dinsdagavond George op Tinder voorbij zag komen met f** modellenfoto’s, maar wat was het een mooie reis; we hebben het erg gezellig gehad, lekker weer gehad, veel gezien, geleerd, gegeten en gelachen! En ook nog een paar koffietjes gedronken. 😄 💙