Bye bye 😢

Dinsdag hebben G&L en ik de ‘onderkant’ van het eiland op de fiets verkend. Eerst richting Ireo en daarna bergop richting Samos stad rechtsaf geslagen naar het strandje Psili Ammos. Na de berg zetten we de daling in en hoefden we ook bij het vals plat amper te trappen. We vreesden de terugweg al 😏 Na een simpele, maar lekkere lunch en een duik in de zee zijn we ons weer klaar gaan maken voor de terugweg. Die viel eigenlijk mee, maar we vonden wel dat we een toetje hadden verdiend die avond. Die hebben we dan ook dubbel en dwars genuttigd bij Two Spoons: een cheese cake en een schaaltje met 5 profiteroles met melkchocolade 😋 Om de volgende avond de laatstgenoemde nog een keer te proeven, maar dan met witte chocolade. Ook heerlijk! ‘s Avonds heeft Marios voor ons de tv aangezet, zodat we de Leeuwinnen in de 8e finale konden bewonderen onder het genot van een sangria. Wat een saaie wedstrijd, maar ze zijn door, whoop whoop! 🇱🇺

Woensdag vonden we nog een keer de berg op met de fiets niet zo’n goed idee, dus hebben we de bus gepakt. Voor een appel en een ei maak je een rit door de bergen en kom je 20 minuten later aan in Samos stad (Vathí). Veel vluchtelingen zijn hier beland, maar het viel ons nog mee hoeveel je er ziet lopen. Verder valt er weinig te zien in deze stad, dus na wat shoppen en een lunch zijn we weer terug gegaan en hebben we nog wat uurtjes aan het strand gerelaxt. Donderdagochtend zijn G&L terug gevlogen. 

Na veel wikken en wegen heb ik mijn terugvlucht geboekt: donderdag vlieg ik terug naar huis. Het is hier heerlijk, maar life is better with friends. Dus ik kan nog een paar dagen genieten van de ☀️, de zee en het strand, eten aan de boulevard en drankjes doen bij een heerlijk temperatuurtje. Daarna is het voorlopig geen welkomstcommittee wat me aan zit te staren als ik op mijn balkon zit, geen Griekse jongens met slechte snorren, geen Griekse meiden met witte nagellak, geen zee waarin je de vissen rond je benen ziet zwemmen, geen 2-daagse tzatzikismaak, geen lekkere sangria’s van Marios, geen yassas of kalimera en, last but not least, geen douchegordijn dat aan mijn lichaam plakt... Maar zodra ik thuis ben zal ik dat allemaal weer gaan missen, want zo ben ik nu eenmaal: ik verlang graag naar dingen ☺️